puntu tape puntu // .tape.

El sentíu musical del avilesín Daniel Romero tien abondo de pintor o d'escultor. Nes sos composiciones y producciones cuasi nun hai melodíes, nin temes o motivos. El pulsu y el ritmu son borrinosos, l'harmonía ye un paisaxe llonxanu y indefiníu. Con too y con ello, ye una música sensible, que trabaya la vista y el tientu con una curiosidá artesana. Siempre n'astrauto, .tape. enguedeya testures, tastia colores, aportando a lo simple al traviés de lo complexo: maximize to minimize. Porque, sí, como tou paisaxe -por quietu que tea, por monótonu que seya- el soníu de puntu tape puntu ye, al microscopiu, complexu y retorcigañáu, estráu de cosiquines.

Pa pintar, Daniel Romero samplea na so casa-estudiu instrumentos folk tradicionales y ruidos del ambiente, buscando timbres orgánicos y vivos a los que-yos amestar los dixitales: l'arcu esfriega les cuerdes, los tucos piquen na madera y la edición sintética avérase más al mosaicu o al collage qu'a la composición. Por too ello, la electrónica que fai en .tape. sentímosla como dalgo humano, non-electrónico. Dalgo qu'alienda.

L'astraición y la falta de narración na so música dexa espaciu al nuestru maxín, fai qu'usemos sensaciones mui primitives pa esfrutar d'unos cantares que, d'esti mou, garren la forma de les alcordances del propiu oyente. Ye una música rara, pa sentir ensin escuchar. L'autor ye mui consciente d'esti envís imaxinativu y nun ye casualidá qu'al primer llargu de .tape. lu llamara "Paintings" o qu'al segundu "Tomavistas"  (un medio-recopilatoriu de rareces), nin que la so llabor como videoDJ domine les sos últimes apaiciones en públicu. Pel camín espublizóse l'escelente "Repainted", nel qu'artistes tán importantes na escena IDM mundial como ISAN, Sora o The Village Orchestra reamestaben "Paintings".

.tape. ye un proyeutu asturianu del que, magar lu conozan per allalantrones na escena (non-tan-underground) de la indietrónica ambiental y glitch, y magar entamara con aquel prestosísimu "Flying over Bañugues", nun vais sentir falar davezu nos medios asturianos. Pa variar. Anque la so forma en direuto pierde muncho d'esa astración mínima de los discos pa camudar en un grupu de post-folk, nun perdáis la ocasión de velos. De momentu, podéis sentir na rede "Paintings", "Tomavistas" y "Repainted" calcando equí, equí y equí.